دارچین (نام علمی: Cinnamomum verum) درختچه‌ای است از راسته لورالس (Laurales) تیره برگ بویان (Lauraceae) سرده دارچینیان
درختچه دارچین درختی است کوچک، همیشه سبز، به ارتفاع ۵ تا ۷ متر که از تمام قسمت‌های آن بویی مطبوع استشمام می‌شود. گلهای آن در فاصله ماههای بهمن تا اوایل فروردین ظاهر می‌شود. برگ این درخت سبز سیر و دارای گلهایی به رنگ سفید است. دارچین بومی سری‌لانکا و جنوب هند است و پوست درختچه آن بعنوان ادویه بکار میرود. در قرون وسطی دارچین برای درمان سرفه، ورم_مفاصل و گلودرد استفاده می‌شد. تحقیقات جدید نیز بر خواص و فواید پزشکی دارچین تاکید دارند.
ترکیب شیمیائی دارچین
در هر صد گرم پودر دارچین
? آب ۱۰ گرم
? پروتئین ۴ گرم
? چربی ۱٫۲ گرم
? قند ۲٫۲ گرم
? انرژی ۲۴۷ کیلوکالری
? کلسیم ۱ گرم
موارد مصرف دارچین
دارچین در بیشتر کشورها به عنوان ادویه، چاشنی غذا و شیرینی‌ها مصرف می‌شود. در ایران کاربرد زیادی در قنادی‌ها به صورت عصاره، اسانس و گَرد دارد. گَرد ِ دارچین در تزئین شُله زرد و هلیم به ویژه غذای نذری استفاده می‌شود.
میزان مصرف دارچین
بعضی از محققان مصرف روزانه ۲ تا ۴ گرم پودر دارچین را توصیه می‌نمایند و بعضی دیگر معتقدند این مقدار باید بین ۱ تا ۶ گرم دارچین باشد، با اینحال توجه داشته باشید مصرف بیش از اندازه دارچین می‌تواند مسموم کننده باشد.
خواص داروئی دارچین
بعضی مطالعات علمی نشان دهنده اثرات ضدویروس ی دارچین میباشد بخصوص بررسی های علمی بر موثر بودن آن در بیماری نقص ایمنی اکتسابی HIV-1 را تاًیید کرده است. همچنین اثرات ضد دیابت نوع دو در مطالعات علمی گزارش شده است. در یک گزارش نیز نشان داده شده که ماده استخراج شده از عصاره دارچین خاصیت جلوگیری از بیماری آلزایمر در مدل موش را دارا میباشد.
این ماده غذایی سرشار از مواد معدنی مورد نیاز بدن از جمله منگنز، آهن و کلسیم و همچنین فیبر میباشد. رژیم غذایی پر دارچین می‌تواند اثرات منفی خوراکیهای پرچربی را کاهش دهد. خواص آرایشی: به عنوان رنگ موی طبیعی استفاده می‌شود و به موها رنگ قهوه‌ای روشن می‌دهد.
ترکیب یک قاشق چایخوری دارچین با سه قاشق عسل ، داروی معجزه گر ریزش_مو است. این ترکیب را باید به ریشه‌های مو زد و نیم ساعت زمان داد قبل از شستشو.
